z czubem

z czubem
z czubem {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ponad objętość czegoś, ponad miarę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nazbierać koszyk truskawek z czubem. Nasypać do cukiernicy cukru z czubem. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • czubaty — 1. «mający na głowie kępkę sterczących piór, kępkę sierści, grzebień» Czubate kokosze. Czubaty dudek. 2. «ostro zakończony, zakończony czubem; wypukły, sterczący» Czubaty dach. Czubate cyprysy. 3. «napełniony z naddatkiem, z czubem» Czubata łyżka …   Słownik języka polskiego

  • czub — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. czubbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} fryzura z uniesionymi nad czołem włosami, mająca postać koka (u kobiet) albo sterczącego dłuższego pasma (lub kępy) zostawionego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chełmiak — m III, DB. a, N. chełmiakkiem; lm M. i zool. chełmiaki «Musophagiformes, rząd ptaków afrykańskich, obejmujący jedną rodzinę składającą się z 20 gatunków; odznaczają się barwnym upierzeniem i czubem na głowie; bananojady, szyszaki, turaki» …   Słownik języka polskiego

  • czernica — ż II, DCMs. czernicacy; lm D. czernicaic 1. reg. «czarna jagoda» 2. zool. «Nyroca fuligula, dzika kaczka odznaczająca się czubem na głowie; u nas spotykana podczas ciągów wiosennych i jesiennych» …   Słownik języka polskiego

  • czub — m IV, D. a, Ms. czubbie; lm M. y 1. «upięte wysoko, sterczące włosy na wierzchu głowy» Loki ułożone w czub. ◊ Od czuba (głowy) do pięty «całkowicie, zupełnie; od stóp do głów» ◊ Brać, wziąć, porwać się za czuby «wszczynać, wszcząć bójkę; bić się» …   Słownik języka polskiego

  • czubatka — ż III, CMs. czubatkatce; lm D. czubatkatek zootechn. «kura z rasy o małej wartości użytkowej, wyróżniająca się ozdobnym czubem z piór, wyrastającym na wypukłości kości czołowej; w lm rasa tych kur» Stadko czubatek. ∆ Sikora czubatka «Parus… …   Słownik języka polskiego

  • kardynał — m IV, DB. a, Ms. kardynałale 1. lm M. owie, DB. ów rel. «najwyższy po papieżu dostojnik w kościele katolickim, członek kolegium kardynalskiego mającego m.in. prawo wyboru nowego papieża» 2. lm MB. y zool. «Richmondena cardinalis, ptak śpiewający… …   Słownik języka polskiego

  • kośnik — m III, DB. a, N. kośnikkiem 1. lm M. kośnikicy, DB. ów reg. «kosiarz, żniwiarz» 2. lm MB. i zool. «Opisthocomus hoazin, ptak leśny z rodziny o tej samej nazwie, o upierzeniu ciemnobrunatnym z białymi pręgami na grzbiecie i czubem na głowie;… …   Słownik języka polskiego

  • szyszak — m III, N. szyszakkiem; lm M. i 1. D. a ( u), B.=M. hist. «hełm stożkowy zakończony ostrym szpicem, używany w średniowieczu (w dawnej Polsce przez husarię)» 2. DB. a zool. szyszaki «Musophagiformes, rząd ptaków afrykańskich, obejmujący jedną… …   Słownik języka polskiego

  • banan — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, || u, Mc. banannie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wysoka roślina zakończona czubem długich liści, uprawiana w krajach tropikalnych dla smacznych, pożywnych owoców {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”